از کوچه می گذشت ونگاهش به تابلوی سر کوچه
حس عجیبی داشت
گویی او خودش می دانست که قرار است…
لبخند ملیحی به لب هایش می نشست
آرام در آن کوچه گام می نهاد
و زیر لب فاتحه ای برای خود می خواند…
آری شهدا اینگونه بودند…
آیا ما هم می دانیم که کوچه هایمان مزین است به نام شهدا؟
آیا ما هم میدانیم که خدا در همه جا هست؟
و آیا این را هم میدانیم که شهدا در نزد پروردگارشان هستند؟
پس آیا…………………………؟
نظرات شما عزیزان:
برچسبها: